Payday!

Vrijdagavond hebben we een nachtdienst meegedraaid van 23:00 tot 05:00, tijdens payday! Het drukste weekend op de spoed. Wat een avond, wat een bloed! We kregen gelijk de volle lading, toen Julius (onze lieftallige ambulance man) ons bij binnenkomst wees op de chirurgie behandelkamer. We liepen hier naar binnen en zagen een man op tafel liggen met iets op zijn buik. Eerst dacht ik dat dit een stuk van zijn hand was of een ander lichaamsdeel wat er af was of los lag. Later bleek dat hij een steekwond had en dat door de druk zijn maag naar buiten is gekomen. Deze lag nu op zijn buik. De man had al een paar keer overgegeven, dus de hele vloer, het bed en hijzelf zaten behoorlijk onder. Ook gaf hij aan veel maagpijn te hebben. Kon ik me opzich best voorstellen.. Na een tijdje hebben de artsen toch besloten om hem niet hier te opereren maar hem naar OK in Central Hospital te brengen. We hebben helaas niet gezien hoe dit is afgelopen. Julius vertelde dat zijn vriend die avond tijdens een overval is overleden.

Terug naar de spoed bedden was er een vrouw binnengekomen met haar vader en broer. Zij hadden haar in huis gevonden met een overdosis bloeddrukverlagende middelen. Ze hebben geprobeerd een neus maag sonde bij haar in te brengen, dit ging met erg veel moeite maar zorgde er wel voor dat ze al veel moest overgeven. Hierdoor kwam er wat maaginhoud naar buiten en zo hopelijk ook wat van deze pillen. Gek genoeg waren de vitale functies best oké, geen grote afwijkingen. De vrouw is naar een andere afdeling gebracht ter observatie.
Twee bedden naast haar lag een jongen te vergaan van de pijn. Een van ons sprak zijn zus aan om te vragen wat er was gebeurd. Toen hij richting zijn huis liep reed er een auto langs, die omkeerde en op hem af was gereden. Een opzettelijke aanrijding, waarbij de bestuurder na het ongeval is doorgereden. Hij had een nekbrace om en er werden wat onderzoeken gedaan. Gelukkig zat hij later weer lachend rechtop in bed.

Rond die tijd kwam er ook een vrouw binnen met diepe steekwonden in haar arm. De vriendin die mee was gekomen vertelde dat er een vrouw was geweest die zich had geïrriteerd aan het gehuil van haar baby. Ze moest zorgen dat dit stopte en borstvoeding moest gaan geven. Ze raakten in een discussie maar hadden elkaar na een tijd vergeven. De vrouw ging haar baby borstvoeding geven en op dat moment bleek dat de andere vrouw het haar toch nog niet vergeven had. Terwijl zij borstvoeding gaf kwam de vrouw haar achterna om haar neer te steken met een mes!

We hebben echt veel mensen binnen zien komen met steekwonden. Hierbij werden niet alleen messen gebruikt, maar ook erg veel schroevendraaiers. Een jongen van 17 is in een barfight terecht gekomen en kwam half comateus binnen. Zijn ogen reageerden niet meer op licht en zijn gezicht was kapot geslagen. Hij reageerde een beetje spastisch toen de artsen op bepaalde plekken op zijn borst knepen. Dit was een teken dat hij niet helemaal comateus was. Het was erg naar om zijn vader en broer huilend om hem heen te zien.
Een andere man was zo aangedaan door een kapot geslagen gezicht en steekwonden van schroevendraaiers, dat hij op een stoel in slaap is gevallen..

Later op de avond kwamen twee vrienden binnen, waarvan de één zwaar gewond was en niet meer aanspreekbaar. Toen hij op bed lag en we hem omdraaiden bleek dat hij 6 steekwonden in zijn rug had, 3 steekwonden in zijn borstkas/buik en nog 2 in zijn hoofd. Het bloedde niet erg, maar de steken hebben wel gezorgd voor interne bloedingen. Gelukkig is zijn vriend er beter vanaf gekomen en had alleen een kleine steekwond in zijn onderarm. Deze jongens waren tijdens het pinnen van achteren aangevallen en beroofd.

Er liep een man richting een van de stoelen in de hoek. Toen we hem bekeken zagen we dat hij een erg diepe steekwond op de plek van zijn slaap had. Hier werd een vocht absorberend verband op gedaan, maar het bloed liep er met gemak doorheen. Dit bleef maar stromen waardoor de man bijna buiten bewustzijn raakte. Een arts is hier snel bijgekomen en we hebben hem met meerdere mensen op bed gelegd. Het aantal beschikbare bedden is echt bizar weinig, waardoor we een bed van een behandelkamer hebben moeten gebruiken. Zonder wielen en geen hoog/laag stand. De arts is gelijk begonnen met hechten. Normaal wordt dit in de dressing room gedaan, maar hier was geen tijd meer voor. Ondertussen was het overal rond die plaats echt een bloedbad. Een andere student werd na een tijdje wat naar door de hitte en het vele bloed, dus ik heb haar overgenomen met het assisteren van de arts. Hij moest letterlijk zijn vinger in de wond drukken, omdat het mes een bepaalde ader had geraakt waar veel druk op stond. Na zeker een uur was de bloeding eindelijk onder controle. Door het vele bloedverlies had ik echt gedacht dat hij zou overlijden of op z’n minst een bloedtransfusie moest krijgen. Maar rond het einde van onze dienst zagen we hem alweer met een grote mond rondlopen omdat hij niet snel genoeg verder werd geholpen.

Het schijnt normaal te zijn, maar ik stond perplex van alle grote monden en boze mensen omdat zij niet snel genoeg geholpen worden. Er was een moment dat de hele gang geblokkeerd werd door familieleden met bedden waar patiënten in lagen omdat het allemaal te lang duurde. Het is inderdaad vervelend wanneer je soms een aantal uur moet wachten, maar helaas zien zij niet wat er op de rest van de afdeling gebeurd. Artsen zijn druk met levensbedreigende situaties en kunnen dus niet even weg om een papiertje te ondertekenen.
Er zijn vaker momenten geweest dat er drama werd geschopt door patiënten of hun familieleden. Zij roepen naar zorgverleners dat het dieren zijn, dat we ons werk niet goed doen, dat het te lang duurt en dat we de patiënten niet helpen. Dit is best frustrerend.

Het viel op dat er veel bewaking rondliep zowel op de afdeling als bij de ingang. Hoewel er ook veel geboeide patiënten binnen worden gebracht. Mensen worden soms gefouilleerd voor de ingang van casualty op messen/pistolen of andere wapens. Dit geeft opzich wel een veilig gevoel. Maar na wat ik heb gezien die avond, denken we dat het toch niet zo veilig is als we dachten.

Rond het eind van de nacht heb ik mijn eerste infuus geprikt! Hij zat bij de eerste keer gelijk goed, maar omdat hij zo onrustig was en de canule in zijn hand zat, is de canule door de ader heen gebogen. Ik heb hem op een andere plek geprikt en hij liep gelukkig goed.

Het was echt een interessante avond waar we (te)veel hebben gezien. Omdat het payday was, zal het de komende dagen nog druk zijn op de spoed. We zullen maandag en dinsdag dan ook nog nachtdiensten meedraaien. Nieuwe wonden, nieuwe kansen!